توجيه ديگر در جنگ تبوك‏

در جريان جنگ تبوك يكى از منافقين بنام «جدّبن قيس» به پيامبر صلى الله عليه و آله عرض كرد: اجازه بده من در جنگ شركت نكنم، زيرا علاقه‏ى شديدى به زنان دارم. و اگر چشمم به دختران رومى بيفتد ممكن است دل از دست بدهم و فريفته‏ى آنها گردم و همين كار مرا از وظيفه شرعى جهاد باز دارد.

در ردّ اين توجيه خنده‏آور او، آيه‏اى نازل گرديد:
«و مِنهم من يَقول ائْذَنْ لى و لا تَفتِنّى الا فِى الفِتنَة سَقَطوا و انّ جهنّم لُمحيطَة بِالكافِرين» «1»
«بعضى از آنها (منافقين) مى‏گويند اجازه (عدم شركت در جهاد) به من بده و مرا گرفتار گناه (فريفتگى به دختران رومى) مساز، اينها اكنون به فتنه و گناه سقوط كرده‏اند و جهنم كافران را احاطه كرده است.»

اين دغل‏بازان كه به بهانه آلوده نشدن به گناه از مسئوليت جنگ فرار مى‏كنند، هم اكنون در قلب گناه افتاده‏اند. زيرا با شبهه‏ى شرعى فرمان صريح خداوند را زير پا مى‏گذارند، آيا با شبهه‏تراشى و توجيه و بهانه‏سازى مى‏توان از فرمان آشكار و قاطع خدا دست برداشت؟
__________________________________________________
(1). توبه/ 49