معاويه حيله‏گر به غلط اندازى و توجيه پرداخت و اعلام كرد كه على عليه السلام عمار ياسر را كشته است زيرا على عليه السلام او را به ميدان جنگ فرستاده و سبب كشتن او شده است. و با اين توجيه‏گرى گروهى را فريب داده و اغفال كرد.

وقتى كه على عليه السلام از اين توطئه با خبر شد در پاسخ اين غلط اندازى فرمود: اگر سخن معاويه درست باشد پس حضرت حمزه را پيامبر صلى الله عليه و آله كشته است زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله او را به ميدان فرستاد.

عبدالله پسر عمروعاص همين پاسخ را به معاويه گفت. معاويه به قدرى خشمگين گرديد كه به عمروعاص گفت: فرزند احمق خود را از اين مجلس بيرون كن.

با اينكه كشته شدن عمار ياسر روحيه سپاه معاويه را تضعيف كرده بود و آنها از اينكه عمار را كشته‏اند شرمنده بودند و احساس شرمندگى مى‏كردند ولى همين غلط اندازى و توجيه معاويه و دستيارانش سپاه او را چنان اغفال نمود كه سپاهيان او از خيمه‏هاى خود بيرون آمدند و فرياد مى‏زدند، عمار را آن كسى كشته است كه با خود به ميدان آورده است. «1»
__________________________________________________
(1). اعيان الشيعه، ج 42 ص 215