توجه به رجعت، عامل نجات از ظلمت
﴿وَ أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لا رَيْبَ فِيهَا يَوْمَ لا يَنْفَعُ نَفْسا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرا﴾.
ما معتقديم كه رجعت و بازگشت شما كه برگشت عدالت و معنويت كامل است، حق و حتمي است،
در آن شرايطي كه به نور شما همة مرزهاي ايمان و كفر مشخص شده است و آن‌هايي كه مؤمن به ظهور چنين شرايطي نشده‌اند و ايمان خود را فعّال نگه نداشته‌اند تا به خيري نايل شوند، در آن شرايط ديگر فرصت را از دست داده‌اند، چراكه هر انساني با حدّاقل ايمان به راحتي مي‌تواند بفهمد خداوند به ظلمات آخر‌الزمان راضي نيست و هرگز نمي‌پسندد ظالمان عنان جهان را به‌دست گيرند و بر مظلومان هر چه مي‌خواهند تحميل كنند.
راستي؛ كسي كه اين حدّاقل شعور را ندارد و انتظار هيچ فرجي را نمي‌كشد و به ظلمات آخر‌الزمان تن داده، مي‌تواند خود را در جبهه اهل انتظار - با آن‌همه شعور و آينده‌نگري كه براي اهل انتظار هست- قرار دهد؟!
ياعلي.
پاسخ با نقل قول