اظهار عقايد حق براي هم‌سنخي
پس: «أُشْهِدُكَ يَا مَوْلايَ» شما را گواه مي‌گيرم اي مولاي من! كه:
أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لا حَبِيبَ إِلا هُوَ وَ أَهْلُهُ وَ أُشْهِدُكَ يَا مَوْلايَ أَنَّ عَلِيّا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ حُجَّتُهُ
وَ الْحُسَيْنَ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ مُوسَي بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُوسَي حُجَّتُهُ
وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ
اي مولاي من! بر قلب من بنگر كه من شهادت مي‌دهم به يگانگي خدا و يگانگي او را در تدبير، در همه عالم مي‌بينم و شهادت مي‌دهم به اين‌كه تنها حكم او بايد مطاع باشد.
آري؛ «أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاّاللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ»
و نيز مي‌بينم كه محمّد(صل الله عليه و آله) بنده و رسول چنين خدايي است، و آثار توحيد الهي در حركات و سكناتش نمايان است، محبوبي جز او و اهل او نيست.
مي‌بينم و شهادت مي‌دهم كه علي (عليه السلام) امير‌المؤمنين، حجّت اوست و نمايش آن چيزي است كه او مي‌خواهد، همچنان‌كه امام حسن و امام حسين و امام سجّاد و امام صادق و امام موسي كاظم و امام رضا و امام محمّد تقي و امام علي‌النّقي و امام حسن عسگري(عليهم السلام) همه و همه حجّت او بوده و هستند، و تمام حركات و سكنات و گفتار اين ذوات مقدسه، ملاك و نمايش خواست خدا است.
﴿وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ﴾
و شهادت مي‌دهم و با عمق جانم مشاهده مي‌كنم كه تو اي امام حاضر، و اي مخاطب امروزين من! حجّت خدايي و آنچه تو از ما مي‌خواهي، هماني است كه خدا از ما مي‌خواهد و آنچه تو ما را از آن نهي مي‌كني، هماني است كه خدا ما را از آن نهي كرده، تو حجّت خدا و نمايش توحيد حضرت «الله» هستي، توحيد خدا در جمال و جلال شما نمايان است و آينة تمام نمايِ محبوبِ جانِ همة انسان‌هايي.
حال ملاحظه فرماييد كه چگونه بر حقايق حقه شهادت مي‌دهم كه مورد نظر شما است، پس با من چون بيگانگان رفتار ننماييد...
ياعلي.
پاسخ با نقل قول