سوره شورى [42]
اين سوره 53 آيه دارد و همه آن- جز چند آيه كه محل گفتگوست- در «مكّه» نازل شده است.
محتواى سوره:
اين سوره بحثهاى مختلفى دارد كه بطور خلاصه چنين است:
بخش اول: كه مهمترين بخش اين سوره را تشكيل مىدهد بحث پيرامون وحى و ارتباط خداوند با پيامبران از اين طريق مرموز است.
بخش دوم: اشاراتى است پر معنى به دلائل توحيد، و آيات خداوند در آفاق و انفس كه بحث وحى را تكميل مىكند.
بخش سوم: اشاراتى به مسأله معاد و سرنوشت كفار در قيامت دارد.
بخش چهارم: يك سلسله مباحث اخلاقى است.
نامگذارى اين سوره به اين نام به خاطر آيه 38 است كه مسلمانان را دعوت به مشورت در امور مىكند.
فضيلت تلاوت سوره:
در حديثى از امام صادق عليه السّلام مىخوانيم: «كسى كه سوره شورى را بخواند روز قيامت با صورتى سفيد و درخشنده همچون آفتاب محشور مىشود، تا به پيشگاه خدا مىآيد، مىفرمايد: بنده من! قرائت سوره حم، عسق را تداوم دادى، در حالى كه پاداش آن را نمىدانستى، اما اگر مىدانستى چه پاداشى دارد هيچ گاه از قرائت آن خسته نمىشدى، ولى من امروز پاداش تو را به تو خواهم داد، سپس دستور مىدهد او را وارد بهشت كنند و غرق در نعمتهاى ويژه بهشتى».
