ظلمتهاى سه گانه اشاره به ظلمت شكم مادر، و ظلمت رحم، و مشيمه (كيسه مخصوصى كه جنين در آن قرار گرفته است) مىباشد كه در حقيقت سه پرده ضخيم است كه بر روى جنين كشيده شده.
سيد الشهدا، امام حسين عليه السّلام در دعاى معروف «عرفه» به هنگام برشمردن نعمت و قدرت خداوند به پيشگاه او چنين عرض مىكند: «آغاز آفرينش مرا از قطرات ناچيز منى قرار دادى، سپس مرا در ظلمتهاى سه گانه، در ميان گوشت و پوست و خون ساكن نمودى، آفرينش مرا آشكار نساختى، و در آن مخفيگاه به تطورات خلقتم ادامه دادى، و هيچيك از امور حياتى مرا به من واگذار نكردى، سپس مرا به دنيا كامل و سالم منتقل ساختى».
در پايان آيه و بعد از ذكر حلقههاى سه گانه توحيدى پيرامون خلقت انسان، و چهارپايان، و تطورات جنين، مىگويد: «اين است خداوند، پروردگار شما كه حكومت (عالم هستى) از آن اوست، هيچ معبودى جز او نيست پس چگونه از راه حق منحرف مىشويد»؟! (ذلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ).
گوئى انسان را بعد از مشاهده اين آثار بزرگ توحيدى به مقام شهود ذات پروردگار رسانده، سپس به ذات مقدسش اشاره كرده، مىگويد: «اين است خداوند و معبود و پروردگار شما»
با صد هزار جلوه برون آمدى كه من-----با صد هزار ديده تماشا كنم تو را
