موضوع: ولايت فقيه در صحيحه زراره

نکته سوم:

در هشت روايت از احاديث ياد شده (ح3 و 8 و 19 و 20 و 22 و 23 و 30 و 32) دو مسأله بسيار مهم جهاد و امر به معروف و نهى از منکر ذکر شده و در برخى از آنها ذکرى از اين دو مسأله و يا يکى از آنها مطرح نگرديده است. مرحوم شيخ حرّ عاملى مؤلف آگاه و هوشيار وسايل الشيعه در ذيل روايت ششم، پس از ذکر کلمه «ولايتنا» چنين مى گويد:
اقول: الجهاد من توابع الولاية و لوازمها لما يأتى و يدخل فيه الامر بالمعروف و النهى عن المنکر.[6]
توضيح اين سخن آن است که جهاد از توابع ولايت است زيرا اين صاحب مقام ولايت است که بايد اذن جهاد بدهد. لذا هنگامى که اصل ولايت پذيرفته شود جهاد نيز که مستند به ولىّ امر است نيز پذيرفته شده است. چنان که موضوع امر به معروف و نهى از منکر نيز که دو فرع از فروع دين اسلام به شمار مى روند جزء لوازم و توابع ولايت هستند و اين حقيقت با مراجعه به اصل هشتم قانون اساسى جمهورى اسلامى ايران روشن تر مى گردد که در سواى مسايل فردى، شخصى و خصوصى، در مسايل ديگر حياتى و اجتماعى مى گويد:
«در جمهورى اسلامى ايران دعوت به خير، امر به معروف و نهى از منکر وظيفه اى است همگانى و متقابل بر عهده مردم نسبت به يکديگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. شرايط و حدود و کيفيت آن را قانون معين مى کند.»
پس ولايت بر اين دو فرع اساسى، از آنِ حاکم اسلام و حکومت اسلامى او است که با ايجاد تشکيلات و امکانات و با جلوگيرى از ايجاد هرج و مرج و اغتشاش، اين دو مهم را برگزار کند و امتداد بخشد.