سوره دخان [44]
اين سوره در «مكّه» نازل شده، و 59 آيه است.
محتواى سوره:
بخشهاى اين سوره را مىتوان در هفت بخش خلاصه كرد:
1- آغاز سوره از حروف مقطعه و سپس بيان عظمت قرآن مجيد است، با اين اضافه كه نزول آن را در شب قدر براى اولين بار بيان مىكند.
2- در بخش ديگر از توحيد و يگانگى خدا و بيان بعضى از نشانههاى عظمت او در جهان هستى سخن مىگويد.
3- بخش مهمى از اين سوره سرنوشت كفار، و انواع كيفرهاى دردناك آنهاست.
4- در بخش ديگرى براى بيدار ساختن اين غافلان قسمتى از سرگذشت موسى و بنى اسرائيل در مقابل فرعونيان و شكست سخت آنها، و نابودى و هلاكتشان، گفتگو مىكند.
5- مسأله قيامت و عذابهاى دردناك دوزخيان و پاداشهاى جالب و روحپرور پرهيزكاران قسمت ديگرى از آيات اين سوره را تشكيل مىدهد.
6- همچنين هدف از آفرينش و خلقت آسمان و زمين موضوع ديگرى است كه در اين سوره مطرح شده است.
7- سر انجام، سوره را با بيان عظمت قرآن همان گونه كه آغاز شده بود پايان مىدهد.
و از آنجا كه در آيه دهم اين سوره سخن از «دخان مبين» به ميان آمده اين سوره به عنوان سوره «دخان» نام گرفته است.
فضيلت تلاوت سوره:
در حديثى از پيغمبر گرامى اسلام صلّى اللّه عليه و اله آمده است:
«كسى كه سوره دخان را شب و روز جمعه بخواند خداوند خانهاى در بهشت براى او بنا مىكند».
در حديث ديگرى از امام باقر عليه السّلام چنين نقل شده: «كسى كه سوره دخان را در نمازهاى فريضه و نافله بخواند خداوند او را در زمره كسانى كه روز قيامت در امنيت به سر مىبرند مبعوث مىكند و او را در سايه عرشش قرار مىدهد، و حساب را بر او آسان مىگيرد و نامه اعمالش را به دست راستش مىدهد».
