(آيه 38)- اگر سر پيچى كنيد اين رسالت را به گروه ديگرى مىدهد! آخرين آيه سوره محمّد صلّى اللّه عليه و اله تأكيد ديگرى است بر آنچه در آيات گذشته پيرامون مسائل مادى و دلبستگيهاى مردم به آن و انفاق در راه خدا آمده است.
مىفرمايد: «آرى! شما همان گروهى هستيد كه براى انفاق در راه خدا دعوت مىشويد، بعضى از شما (اين فرمان الهى را اطاعت مىكنند در حالى كه بعضى) بخل مىورزند» (ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمِنْكُمْ مَنْ يَبْخَلُ).
در اينجا اين سؤال مطرح مىشود كه در آيات قبل گفته شد خداوند اموال شما را مطالبه نمىكند چگونه در اين آيه دستور به انفاق در راه خدا ولى دنباله خود آيه در حقيقت به اين سؤال از دو راه پاسخ مىدهد.
نخست مىگويد: «و هر كسى (كه در انفاق) بخل ورزد نسبت به خود بخل كرده است» (وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ).
چرا كه نتيجه انفاقها هم در دنيا به خود شما باز مىگردد، زيرا فاصلههاى طبقاتى كم مىشود، آرامش و امنيت در جامعه حكم فرما مىگردد، محبت و صفا و صميميت جاى كينه و عداوت را مىگيرد اين پاداش دنيوى شماست.
و هم در آخرت در برابر هم درهم و دينارى مواهب و نعمتهائى به شما ارزانى مىدارد كه هرگز به فكر بشرى خطور نكرده است، بنابر اين هر قدر بخل كنيد به خودتان بخل كردهايد! به تعبير ديگر مسأله انفاق در اينجا بيشتر ناظر به انفاق براى جهاد است و واضح است كه هر گونه كمك به پيشرفت امر جهاد ضامن حفظ موجوديت و استقلال و شرف يك جامعه است.