RE: چهلودومين مجمع عمومى سازمان ملل، نيويورك
آنها بارها هر دو هدف را به صراحت گفته و خود را افشا كردهاند. نتايج بزرگى كه عراق از اين پيروزى از پيروزى اين حمله مىتوانست به دست آورد، غير از تثبيت وضع داخلىاش ظهور در صحنهى منطقه و حتى در عرصهى عربى به عنوان يك قدرت فائقه بود، و اين براى بىسروپايان حاكم بر عراق چيز زيادى است؛ و نيز دستيابى به مرز قابل توجهى در حوزهى بسيار مهم خليج فارس. با اين پيروزى كه ناگزير مىبايد شكست ايران و تجزيهى آن و سقوط نظام جمهورى اسلامى را همراه داشته باشد، قدرتهاى سلطهانديش نيز به هدف بزرگى مىرسيدند. حذف نظامى كه با ظهور خود معادلات سياسى اقتصادى منطقه را عوض كرده، و دست استكبار مخصوصاً امريكا را از كشور بزرگ ايران كوتاه كرده بود. براى امريكا و بعضى ديگر در صورت شكست ما آب رفته به جوى برمىگشت، و همان داستان هميشگى نفوذ اقتصادى و سياسى و غيره تكرار مىشد. ما اول غافلگير شديم، اين را اعتراف مىكنيم. سرگرمى به مسائل بىشمار انقلاب در داخل كشور و عدم تجربهى كافى آن را بر ما تحميل كرد؛ ولى ويژگيهاى انقلاب به دادمان رسيد.
ظرف چند ماه مردم و نيروهاى مسلح با حضور و تلاش معجزهآساى خود حماسهى بزرگى آفريدند، و بخش مهمى از سرزمينهاى مغصوب آزاد شد، ولى فاجعهاى كه در اين مدت اتفاق افتاده بود حقيقتاً غير قابل وصف است. چه شهرهاى آبادى همچون خرمشهر، آبادان، هويزه، قصرشيرين كه با خاك يكسان شد، و تنها شهر دزفول مورد اصابت يكصد و هفتاد و سه موشك زمين به زمين قرار گرفت. چه روستاهاى آبادى كه از آن حتى ديوار نيمهخرابى برجاى نماند؛ چه كارخانههايى كه به آهنپارهاى تبديل گشت، و چه مزارعى كه در آن نشانى از آبادى نماند، و چه آثار گرانبهاى فرهنگى كه مورد آسيب قرار گرفت و از همه عزيزتر چه جانهاى گرامى و انسانهاى بىگناه كه به قتل رسيدند.
ارتكاب جنايات جنگى از حملهى وحشيانه به مناطق مسكونى غير نظامى تا كشتار بىرحمانهى هزاران كودك و زن بىدفاع و به اسارت گرفتن مسافران عادى در جادههاى اشغالى در هفتههاى اول جنگ و زير پا گذاشتن تعهدات و مقررات بينالمللى و به كارگيرى حجم گستردهاى از سلاحهاى شيميائى و بمباران كشتيهاى تجارى، هواپيماهاى غير نظامى و مسافربرى، قطارهاى مسافران عادى، از جملهى كارهاى هميشگى و شناختهشدهى عراق در طول اين جنگ است. ملت ايران در اولين وهلهاى كه پس از تلاشهاى آغازين جنگ توانست حوادث را مورد تدبّر و جمعبندى قرار دهد، به حقيقتى تلخ دست يافت؛ و آن اينكه بنيان امنيتى كه با اعتماد بر قول و قرار عنصرى متجاوز و آتشافروز نهاده شده باشد، بسى سست و بىاعتبار است؛ و اعتماد به چنين امنيتى سادهلوحانه و غير منطقى است.