اطاعت پذیری

امامت یك امام جز با اطاعت امّت از او، و پیشوایی یك رهبر جز در سایه فرمان‌پذیری پیروانش،

تحقّق نمی‌پذیرد. خدا هیچ پیامبری را نفرستاد مگر برای آنكه اطاعت شود[8].

و هیچ امامی را مقرّر نداشت مگر آنكه مردم را به اطاعت و فرمانبری از او فرا خواند[9].

امام زمان-علیه‌السّلام- اگر چه در پس پرده غیبت است، اما اراده و فرمانش در میان همه خلایق

جاری و نافذ است، دستوراتش را باید شناخت، فرمان‌هایش را باید اطاعت كرد، حاكمیّت او را باید

گردن نهاد، و همین‌ها است كه زمینه ظهور را فراهم می‌آورد.

او خود فرمود:«و لو انّ اشیاعنا وفّقهم الله لطاعته، علی اجتماع من القلوب فی‌الوفاء باعهد علیهم لما تأخّر عنهم الیمن بلقائنا».

«اگر شیعیان ما-كه خداوند آنان را به اطاعت خویش موفّق گرداند- در وفای به عهد الهی هم‌دل و

هم‌پیمان می‌شدند، سعادت دیدار ما از آنان به تأخیر نمی‌افتاد»[10].