به راستی آیا عهد الهی چیزی جز پرستش و بندگی خداست؟[11]

و آیا این پرسش جز با اطاعت محضِ ولیّ خدا تحقّق‌پذیر است؟

«طوبی لشیعه قائمنا المنتظرین لظهوره فی غیبته، المطیعین له فی ظهوره».

«خوشا به حال شیعیان مهدی قائم-علیه‌السّلام-، آنان كه در دوران غیبت او چشم انتظار ظهور اویند و در دوران ظهورش سرسپردگان اوامر او»[12].

منتظرین حضرت مهدی-علیه‌السّلام- همان نیكبختانی هستند كه اگر در حضور او باشند، جز اطاعت نمی‌شناسند و جز به فرمان او كاری انجام نمی‌دهند.

و باز هم امام صادق-علیه‌السّلام- می‌فرماید:

«هُم اطوع من الامه لسیدها».
«اطاعت و فرمان‌پذیری منتظرین از امام زمان -علیه‌السّلام- افزون‌تر از اطاعت و فرمانبری كنیزی از مالك و مولای او است»[13].