4- عشق ورزان به امامت و ولايت

ياران عاشورا بي بهانه اند بر سر جان چانه نمي زنند و در هر چه اما مشان مي گويد ترديد روا نمي دهند در بسياري از رجزهاي صحابه دفاع از اهل بيت دفاع از حريم امامت و عشق ورزي به ابا عبد الله الحسين محور اصلي است .

لحظه هاي شهادت نيز به دست محبت امام و زانوي مهربان او مي انديشند كه تا بهشت بدرقه شان كند.در هنگام نبرد چونان پروانه گرد امام مي چرخيدند و جان خويش را سپر او مي ساختند . سعيد بن عبدالله در هنگام نماز اباعبدالله الحسين جان سپر تيرها كرد هر تيري كه به قصد عضوي از اعضاي ابا عبد الله الحسين رها مي شد سعيد همان عضو خويش را روياروي تير قرار مي داد و در پايان نماز ابا عبد الله الحسين با بدني كه تيرها آن را پوشانده بود مقابل امام افتاد و امام گرماي محبت خويش را به پيشاني اش بخشيد و مژده وصل بهشت و پيامبرش را داد.


كربلا صحنه عشق ورزي به نام حسين است . ياران ابا عبد الله الحسين آشنا كه راه و سيرت ابا عبد الله الحسين را عارفند به نام او ياد او و همراهي او سرخوشند و از عشق او سرشار . صحابه عاشورا باديدن امام تواني تازه يافتند همچون خود امام بي هراس مي جنگيدنددر آخرين زمره نيز نسيم ياد ابا عبد الله الحسين لبهايشان را متبرك و متبسم مي ساخت.