2- پذيرش عارفانه و عاشقانه

ره توشه ي سالكان و مجاهدان راه حق معرفت و محبت است عبور از سنگلاخ ها عقبه ها و جاده هاي خطر خيز و دشوار؛ راه شناسي مي خواهد و عشق ورزي.شناخت راه،راهرو را آمادگي رواني مي بخشد و عشق و شوق رسيدن و تاخي ها و ناهمواري ها را آسان مي سازد.

صحابه ي عاشورا جاني مهذب و عاشق و نگاهي حقيقت بين و روشن دارند و به همين دليل تسليم محض و پيروان سر سپرده خونباري هستند كه در انتظارشان نشسته است.امام عاشورا حتي در شب عاشورا درها را مي گشايد تا جانهاي متزلزل،دل هاي مردد بروند.در منزل زباله-يكي ازمنازل مسير مكه به عراق-وقتي خبر شهادت سفير فداكارش عبدالله بن يقطر رسيدامام همگان را جمع كرد و نامه اي را كه در آن خبر شهادت عبدالله بود در دست گرفت و فرمود: ((اما بعد فقد اتا نا خبر فضيع قتل مسلم بن عقيل و هاني بن عروه و عبدالله بن يقطر و قد خذلتنا شيعتنا فمن احب منكم الا نصرق فلينصرف ليس منا ذمام))

خبري درد ناك رسيده است كه مسلم بن عقيل و هاني بن عروه و عبدالله بن يقطر به شهادت رسيده اند.شيعه را شكسته و خوار ساخته اند.هر كدام از شما سر بر گشتن دارد بر گردد كه ما رشته بيعت از گردن او بر داشتيم.