امام گريست و فرمود: (اما و الله لقد هنرتهم و بلوتهم و ليس فيهم الا الاشوش الاقعس ويستانسون بالمنيه دوني استيناس الطفل بلبن امه) به خدا سوگند ايشان را از خود راندم در ان جز دلاوران و والا گوهران پايدار كه به كشته شدن در ركاب من همانند كودك به شير مادر مانوسند حضور ندارند.

صحابه عاشورا جاني مهذب و عاشق و نگاهي حقيقت بين و روشن دارند و به همين دليل تسليم محض و پيروان سر سپرده سرنوشت خونباري هستند كه در انتظارشان نشسته است.

شيفتگي به شهادت از چشمه سار معرفت سيراب مي شود . شيفتگي به شهادت مرگ است كه ان سوي عالم خاك را شهود كرده باشد و با يقين به انتخاب پرداخته و جان به ميدان آورده باشد .شيفتگي به شهادت درك عميق معامله اي است كه يك سو خدا (خريدار)يك سو انسان(فروشنده) كالا (جان )و بها ( بهشت وصل)باشد با اين معرفت و شهود انسان مي تواند عاشقانه در باران تير و شمشير و خطر بايستد و خندان و شكوفا فاتح معقد صدق باشد.

جان ياران عاشورا از معرفت لبريز است و جام وجودشان از محبت سرشار در نهايت تشنگي در محاصره تيغ ها در فضايي كه مرگ خيز و آتش ريز است حماسه هاي شور انگيز را رقم مي زنند و بي هراس از خطر به مبارزه مي ايستند.