مهدي (عج) سال هاي طولاني در پنهاني از مردم به سر مي برد آن چنان كه اثر شناسان اثر قدمش را نمي شناسند گرچه در يافتن اثر و نشانه هاي ايشان تلاش فراوان شده است سپس گروهي براي در هم كوبيدن فتنه ها آماده مي گردند و چونان شمشير ها صيقل مي خورندديدگانشان با قرآن روشنايي گيرد و در گوش هايشان تفسير قرآن طنين افكند و در صبحگاهان و شامگاهان جام هاي حكمت سر مي كشند

تنها حمكت نوشان و تفسير نيوشان مي توانند همپاي موعود فتنه ها را بشكنند و در دروغ و فريب را در هم كوبند آنان كه از چشمه سار قرآن سيراب مي شوند و در معرفت قرآني دارند دشمن شناسندو پايدار در عرصه جهاد و ايثار در كربلا امام يك شب امام و مهلت مي طلبد و مي گويد ما شيفتگان عبادت و زمزمه قرآنيم و شب عاشورا فضا عطر آميز از نسيم نفس هاي قرآني و دلاويز از زمزمه هاي عاشقانه و عرفاني سات . هر آن كس با عاشورا آشناست و بي تاب ظهور و حضور در جمع صحابه ي مهدي (عج) است با حكمت و معرفت قرآني همدم است كه بي معرفت قرآني نه عاشورا ،عاشورا مي شد و نه حكومت مهدوي محقق مي شود.
نكته ظريف و مشترك در ميان صحابه ي دو انقلاب عشق ورزي به قرائت قران است در وصف شب عاشورا گفته اند(لهم دوي كدوي النحل) (زمزمه ي خيمه ها چون زمزمه كندو ي عسل بود) و در وصف امامان ياران موعود نيز گفته شده است كه چشم روشنايي ها تنزيل و نغمه دلپذير و گوش نواز زندگي شان تفسير قرآن است(تجلي بالتنزيل ابصارهم و يرمي بالتفسير في مسامعهم) (آيا جز اين است كه تلاون قران آرامش مي بخشد و جان را از طمانينه لبريز مي كند و در پرتو همين آرامش و طمانينه طوفان ها و بحران ها را مي توان شكست و به ساحل امان و امن مي توان رسيد؟)