3- حرمت نظر و نگاه شهوانى
«قل للمؤمنين يغضوا منابصارهم ... و قل للمؤمنات يغضضن»متعلقغض در آيه، هركدام از زن و مرد است. و معناى غض بصر،بستن چشم و ترك نظر نيستبلكه كنايه است از ترك استمتاعهركدام از زن و مرد از ديگرى، مگر از زوج و زوجه و مملوكه.پس استمتاع ولذت بردن هركدام از زن و مرد از ديگرى جز در آندومورد، حرام است. حال اگر نگاه در موردى كه اصل آن جايزاست همراه شد با نوعى استمتاع ولذت و شهوت، همان چيزىاست كه آيه از آن نهى مىكند. مرحوم، آيت الله خويى -رحمةالله عليه - مىفرمايند: «فانها الايه تدل على لزوم كف النظرالذى هو بعمنى الانصراف عن الشى تماما فتدل على حرمة جميعانواع الاستمتاع من المراة. ماعدا المملوكه والزوجه، و عليه فاذا ثبت منالخارج جواز النظر الى بعض اعضاء المراة علم ان المراد من ذلك انماهوالنظر البحت لاالمشوب ينوع من الاستمتاع والتلذذ» (18)
جواز نظر و نگاه به صورت و دستبدون شهوت
«لاييدين زينتهن الا ماظهر منها». براى حرمت نظر به زن اجنبه، بهاين قسمت از آيه كريمه استدلال شد كه مىفرمايد: «لايبدينزينتهن» ولى اين بخش نيز استثنايى دارد «الا ماظهر» مگر آنچه كهظاهر است. در باره اين استثناء واقوال مختلفى كه ذيل آن بيانشدهاست ان شاءالله، در مساله پوشش وجه و كفين، به صورتمفصل بحثخواهد شد اما مختصرا بايد گفت كه از «لايبدين»كهآشكار نكنند و بپوشانند، مقدارى استثناء شده كه «الا ماظهر منها»است و منظور از «الاماظهر» به ضميمه روايات، صورت و دستهااست در نتيجه صورت و دست از حرمت نظر به اجنبيه استثناءشدهاست، البته فقها; دراين مساله، سه قول دارند:
1- جواز نظر به وجه كفين، بدون شهوت
2- عدم جواز، مطلقا
3- تفصيل بين دفعه اول كه جايز است و دفعه بعدى كهحرام است.
پاسخ با نقل قول