حمله به خانه و حی و جسارت به دختر پیامبر لکه ننگی بود بر دامن خلفاء، که اعتراضات حضرت علی (علیه السلام) به آن‌ها این امر را شدت می‌ورزید. در این بین اهل تسنن برای اینکه این دو نکته را ساخته و پرداخته شیعیان بدانند نه یک واقعه تاریخی به دنبال جعل وقایعی رفتند تا بگویند رابطه ائمه با خلفاء خوب بوده و این شیعیان هستند که به این اختلاف دامن می‌زنند. بر همین اساس داستان ازدواج عمر با ام کلثوم را پیش کشیدند و به مانور دادن درباره آن پرداختند، که در مقابل نیز ائمه و بزرگان شیعه به مقابله با آن پرداختند و این ازدواج را در صورت صحت تاریخی امری اجباری دانستند که به خاطر شرائط دوران حضرت به ان امری راضی شده بودند. که در این مقاله به بررسی این نکته تاحدودی پرداخته می‌شود.

اصل ماجرا


روایات در باب ازدواج خلیفه دوم با ام کلثوم، دختر حضرت علی (علیه السلام) بسیار متشتت و مختلف نقل گردیده است. به خاطر همین، بیان یک داستان به عنوان قول قاطع و متفق علیه امری بس دشوار است اما خوب است که بدانیم «نخستین کسی که از اهل سنت این افسانه را دامن زد. ابن سعد (متوفای 230 ه) در الطبقات الکبری است.