- شجاعت حضرت علی(علیه السلام)


علامه حلی در باب شجاعت حضرت علی (علیه السلام) چنین می‌نویسد: «همه مسلمانان اجماع دارند که علی (علیه السلام) بعد از پیامبر (صلی الله علیه وآله) شجاع‌ترین مردم بود، چنانکه فرشتگان از حملات آن حضرت (علی علیه السلام) به شگفت می‌آمدند. پیامبر (صلی الله علیه وآله) قتل عمرو بن عبدود به دست آن حضرت را از عبادت جن و انس برتر خوانده است. جبرئیل ندا داد که: »لا سیف الّا ذوالفقار و لا فتی الّا علی. شمشیری جز ذوالفقار و جوانمردی جز علی نیست. جمهور روایت کرده‌اند که هرگاه مشرکان علی را در جنگ می‌دیدند، با هم عهد می‌کردند که از خانواده یکدیگر کفایت کنند. (مرگ خود را حتمی می‌دیدند) (21) و فضل بن روزبهان سنی که در مقابل علامه حلی همواره موضع می‌گیرد و مطالب وی را نقد می‌کند، در مقابل این کلام علامه چنین می‌گوید: «شجاعت امیر المؤمنین چیزی نیست که کسی آن را انکار کند مگر کسی که آفتاب نیمروز و فروغ تابان خورشید را انکار می‌کند. آن‌گاه که قهرمانان باز می‌ایستادند او پیش می‌رفت و چون فتنه‌ها از هر سو یورش می‌آورد، او استوار می‌ماند و پایداری می‌کرد. جمهور اهل سنت این دلاوری و شجاعت او را مسلّم می‌دانند و مورد نزاع کسی نیست که در اثبات آن دلیل اقامه شود.»(22) پس حرفی که در باب شجاعت حضرت علی (علیه السلام) زده‌اند کاملاً در ست است، و مخالفی بر ان نداریم؛ اما مغالطه‌ای در اینجا صورت داده است، تا بتواند مقصود شوم خود را به مقصد برساند، و آن این است که، بین معنای شجاعت و تهور خلط نموده است.
پی نوشت:
20. (کتاب النکاح، ج 6، ص 18)
21. (ترجمه دلائل الصدق، ج 2، ص 460)
22. (همان)