6- نيز فرمودند:
«قلوب العباد الطاهرة مواضع نظر اللّه» «1»
«دل‏هاى پاك بندگان، جايگاه‏هاى نظر خدا است.»

7- و در جاى ديگر مى‏فرمايد:
«العارف مَن عَرف نَفسَه فَاعتَقها و نَزهّها عن كلّ ما يبعدها و يوبقها» «2»
«عارف كسى است كه روح خود را بشناسد و آن را آزاد كند و از هر چيزى كه موجب دورى (از كمال) و باعث هلاكت مى‏گردد، پاك سازد.»

8- و نيز فرمودند:
«و لبئس المتجر ان تَرَى الدّنيا لنفسك ثمناً» «3»
«و چه تجارت زشتى است كه انسان دنيا را بهاى خويشتن بنگرد!»

از مجموع اين آيات و روايات، چنين نتيجه مى‏گيريم كه: انسان داراى كرامت ذاتى و اكتسابى است، بايد كرامت خود را بازيابد تا توجه به شخصيت خود، او را از بخشى از گناهان باز دارد.
__________________________________________________
(1). غررالحكم، ميزان‏الحكمه، ج 8 ص 229
(2). غرر الحكم‏
(3). نهج البلاغه، خطبه 32