پس زنجیر در گردنش افکنده، دستش با غل بسته می شود و کشان کشان و در تنهایی
رانده می شود. و در آتش دوزخ عذاب می گردد. و شربتی از آب داغ به وی نوشانیده
می شود که چهره اش پخته و پوستش را می کند. فرشته مأمور (عذاب او) به سوی آتش
می راندش، او را با گرزی آهنین می زند، (پیوسته) پوستش پس از پخته شدن، به
پوستی جدید بر می گردد (و تبدیل می شود). و
فریاد استمداد برمی آورد، ولی مأموران جهنم از او روی بر می گردانند. و فریاد
سر می دهد و با ندامت دوران طولانی اش را در جهنم می ماند.
به پروردگار توانا پناه می بریم از شرّ هر سرانجام (نا خجسته ای) و از او
عفو می طلبیم به سان عفو کسانی که از آنان راضی گردید و آمرزش می جوییم
همانند کسانی که (ایمان و طاعتشان را) از آنان پذیرفت. زیرا تنها اوست
که کفیل خواهش و تقاضای من است.
پس هر که از عذاب پروردگارش دور گردانده شود، به قرب حضرتش در بهشت سکنا
گزیند و در قصرهایی مزیّن جاودانه ماند و از حوریان زیبا و سیه چشم و
خادمان (بهشتی) بهره مند می گردد. و جامهایی (مملو از خوراکی و نوشیدنی)
پیرامونش می گردانند و در جایگاه منیع و ممتاز بهشت مسکن یابد و در
نعمتهای سرشار به سر برد و از تسنیم (و از نوشیدنی های بهشت) بدو
نوشانیده می شود و از چشمه، سلسبیل آمیخته به زنجبیل، می نوشد که با مشک
و عبیری سربسته شده که پیوسته نشاط آفرین و سرور انگیز است. از نوشیدنی
هایی (پاکیزه) در باغی روشن، (با درختانی) پربار می نوشد که هر کس از آن
بنوشد، نه دچار سردرد می شود و نه مست و مدهوش می گردد.
پاسخ با نقل قول
