پس بر شما باد به ترسی که در دلهایتان
جای گیرد و هراسی که اشکتان را جاری کند و تقوایی که نجاتتان بخشد، در
روزی که هر که وزن نیکی اش سنگین و وزن کار بدش سبک باشد، رستگار شود.
درخواست شما (از پروردگارتان) درخواستی توأم با ذلّت و افتادگی و
شکرگزاری و فروتنی و توبه و کنده شدن (از گناه) و پشیمانی و بازگشت (به
طاعت) باشد.
هر کدامتان که غنیمت شمار (فرصت) است، عافیتش را پیش از بیماری و پیری اش
را پیش از تهی دستی و فراغتش را پیش از (گرفتاری و) مشغولیت و زمان
حضورش را پیش از کوچ، غنیمت بشمارد. پیش از آن که پیر شود و گرفتار
بیماری و ناخوشی گردد و (به حالی افتد که) طبیبش از او ملول شود و
(نزدیکترین) دوستش نیز از او روی گرداند و عقلش تباه گردد و رشته عمرش
بگسلد. آن گاه گفته شود که فلانی به سختی بیمار است و تنش به شدّت نحیف
شده و در بستر احتضاری سخت افتاده است.
پاسخ با نقل قول
