در مقدمه این رساله چنین آمده است:
«اما بعد: فهذا مختصر مفید للشیخ محمد بن عبد الوهاب تغمده الله بالرحمة والرضوان فی بعض قبائح الرافضة الذین رفضوا سنة حبیب الرحمن واتبعوا فی غالب أمورهم خطوات الشیطان فضلوا وأضلوا عن کثیر من موجبات الإیمان بالله وسعوا فی البلاد بالفساد والطغیان یتولون أهل النیران ویعادون أصحاب الجنان نسأل الله العفو عن الافتتان من قبائحهم» و از همان ابتدا موضع خصمانه خویش را آشکار و در ادامه در قالب 31 مطلب به مسخره کردن و زیر سوال بردن عقاید حقه شیعه میپردازد. وی از مطلب 28 به بعد به شباهتهای بین شیعه با یهود، نصاری، و مجوس میپردازد و نهایت خباثت خود را آشکار میسازد. یکی از شباهتهایی که بین شیعه و یهود میباشد را چنین بیان میکند: «ومن قبائحهم تشابههم بالیهود ولهم بهم مشابهات منها : أنهم یضاهون الیهود الذین رموا مریم الطاهرة بالفاحشة بقذف زوجة رسول الله صلی الله علیه وسلم عائشة المبرأة بالبهتان وسلبوا به سبب ذلک الإیمان» یعنی همانطور که یهودیان به حضرت مریم سلام الله علیها تهمت زنا زدند شیعیان نیز به ام المومنین عایشه تهمت زنا میزنند و به خاطر این امر از دایره ایمان خارج شده و مومن نمیباشند. در این مقاله به بررسی این تهمت میپردازیم و ریشه این تهمت را مورد بررسی قرار میدهیم. اما قبل از اینکه ما به بررسی این تهمت محمد بی عبد الوهاب بپردازیم و ریشه این تهمت را بررسی کنیم نگاهی مختصربه تهمت یهود به حضرت مریم میاندازیم و به ادامه بحث میپردازیم.