شيعه در قرن نهم هجرى
از قرن پنجم تا اواخر قرن نهم،شيعه به همان افزايش كه در قرن چهارم داشت ادامه مىداد و پادشاهانى نيز كه مذهب شيعه داشتند به وجود آمده از تشيع ترويج مىنمودند.
در اواخر قرن پنجم هجرى،دعوت اسماعيليه در قلاع الموت ريشه انداخت و اسماعيليه نزديك به يك قرن و نيم در وسط ايران در حال استقلال كامل مىزيستند (1) و سادات مرعشى در مازندران،سالهاى متمادى سلطنت كردند (2) .
«شاه خدابنده»از پادشاهان مغول،مذهب شيعه را اختيار كرد و اعقاب او از پادشاهان مغول، ساليان دراز در ايران سلطنت كردند و از تشيع ترويج مىكردند و همچنين سلاطين«آق قويونلو و قره قويونلو»كه در تبريز حكومت مىكردند (3) و دامنه حكمرانىشان تا فارس و كرمان كشيده مىشد و همچنين حكومت فاطميين نيز ساليان دراز در مصر بر پا بود.
البته قدرت مذهبى جماعتبا پادشاهان وقت تفاوت مىكرد چنانكه پس از بر چيده شدن بساط فاطميين و روى كار آمدن سلاطين«آل ايوب»،صفحه برگشت و شيعه مصر و شامات،آزادى مذهبى را بكلى از دست دادند و جمع كثيرى از تشيع از دم شمشير گذشتند (4) .
و از آن جمله«شهيد اول محمد بن محمد مكى»،يكى از نوابغ فقه شيعه،سال 786 هجرى در دمشق به جرم تشيع كشته شد (5) !!
و همچنين شيخ اشراق«شهاب الدين سهروردى»در حلب به جرم فلسفه به قتل رسيد (6) !!
روى هم رفته در اين پنج قرن،شيعه از جهت جمعيت در افزايش و از جهت قدرت و آزادى مذهبى،تابع موافقت و مخالفتسلاطين وقتبودهاند و هرگز در اين مدت،مذهب تشيع در يكى از كشورهاى اسلامى،مذهب رسمى اعلام نشده بود.
پى نوشتها :
1-ر.ك:تواريخ كامل،روضة الصفا و حبيب السير.
2-تاريخ كامل و تاريخ ابى الفداء،ج 3.
3-تاريخ حبيب السير.
4-تاريخ حبيب السير و تاريخ ابى الفداء و غير آنها.
5-روضات الجنات و رياض العلماء به نقل از ريحانة الادب،ج 2،ص 365.
6-روضات و كتاب مجالس و وفيات الاعيان.
پاسخ با نقل قول
