موضوع: دفاع امام محمد غزالی از یزید/ترحّم بر یزید جایز ، بلکه مستحب است و لعن وی جایز نیست

قال الله سبحانه و تعالی:﴿ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَکُمْ وَ إِخْوانَکُمْ أَوْلِیاءَ إنِ اسْتَحَبُّوا الْکُفْرَ عَلَی الإیمانِ وَ مَنْ یَتَوَ لَّهُمْ مِنْکُمْ فَاِنَّهُ مِنْهُمْ ﴾[۲] « ای کسانی که ایمان آوردهاید! اگر پدران و برادرانتان، کفر را به جای ایمان برگزیرند، آنان را به دوستی نگیرید و هر که از شما با ایشان دوستی کند، از ایشان شمرده می­شود. »و قال الله تعالی: ﴿ لا تَتَّخِذُوا عَدُوِی وُ عَدُوَّکُمْ أوْلِیاءَ ﴾[۳] « دشمنان من و دشمنان خودتان را دوست نگیرید.»و قال الله تعالی: ﴿لا تَجِدُ قَوْماً یُوْمِنُونَ بِاللهِ وَ الْیَوْمِ الاخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آباءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشیرَتَهُمْ اُولئِکَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الاِیمانَ وَ أَیَّدَهُم ْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الأنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ وَ ََرضُوا عَنْهُ أولئِکَ حِزْبُ اللهِ*أَلا إِنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ المُفْلِحُونَ﴾[۴]« چنین نخواهی یافت، مردمی که ایمان به خدا و روز قیامت آورده اند، دوستی با دشمنان خدا و رسول کنند؛ هر چند آن افراد، پدران و پسران و یا برادران و یا خویشاوندان آنها باشند. این مردم پایدارند، خدا بر دلهایشان نور ایمان را نوشته و به روح قدس الهی آنها را موید و منصور گردانیده و آنان را در قیامت به بهشتی داخل کند که نهرها زیر درختانش جاری است و جاودان در آنجا از نعمت های الهی بهره مند هستند و خدا از آنها خشنود و آنها هم از خدا خشنودند، اینان به حقیقت حزب خدا هستند. ای اهل ایمان ! آگاه باشید که تنها حزب خدا رستگارند.»
و از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم حدیثی طولانی نقل شده­است که آن حضرت در باره*ی حضرت امیر و اولادش فرمود: آگاه باشید و بدانید که دشمنان علی علیه السلام اهل شقاق و جدایی از حق و تجاوزگران و برادران شیطانند؛ آگاه باشید و بدانید که دوستان علی و اولادش کسانی هستند که خدا ایشان را در کتابش یاد کرده و فرموده:« لا تَجِدُ قَوْماً یُوْمِنُونَ بِاللهِ وَ الْیَوْمِ یُوَادُّونَ مَنْ حادَّ اللهَ وَ رَسُولَهُ »[۵] « ای پیامبر! نمی یابی قومی را که به خدا و روز آخرت ایمان دارند ( دوستان علی و اولادش )، دوستی کنند با کسانی که با خدا و رسول دشمنی کردند و در باره*ی جانشینی آن حضرت ستیزه نمودند و راه خود را پیش گرفتند.»
پی نوشت:


[۲] - برائت/ ۲۳

[۳] - ممتحنه/ ۱

[۴] - مجادله ۲۲

[۵] - تفسیر نور الثقلین ج ۵ ص ۲۶۸ به نقل از کتاب احتجاج طبرسی (ره)