پنجم: خواندن تکبیرات است بعد از نماز ظهر و عصر، چنانچه از ائمّه اطهار روایت شده در تفسیر آیه شریفه (وَاذْکُرُوا اللّهَ فی أَیَّام معدودات) که مراد تکبیر گفتن است در ایّام تشریق، پس هرکه در منى باشد، عقب پانزده نماز بگوید که اوّلش ظهر روز عید است و آخرش صبح روز سیزدهم، و در سایر شهرها عقب ده نماز که از ظهر روز عید است تا صبح روز دوازدهم. و مشهور استحباب است و بعضى واجب دانسته اند، واقلش بعد از این نمازها یک مرتبه است; و علاّمه مجلسى فرموده که اگر مکرّر گوید و بعد از نافله نیز اگر بگوید بهتر است. و طریق تکبیر موافق حدیث صحیح این است:
اللّهُ أکْبَرُ اللّهُ أکْبَرُ * لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ وَاللّهُ أکْبَرُ * اللّهُ أکْبَرُ وَلِلّهِ الْحَمْدُ * اللّهُ أکْبَرُ عَلى ما هَدانا * اللّهُ أکْبَرُ عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهیمَهِ الاَْنْعامِ * وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما اَبْلانا.
و بدان که روز نیمه این ماه به قول مشهور ولادت باسعادت حضرت امام علىّ النّقى(علیه السلام)است. و روزى است که خلیفه سوّم اهل سنّت را محاصره کردند و کار بر او تنگ شد که مشرف به هلاکت شد.
مقام سوّم: در فضایل و اعمال روز عید غدیر و سایر ایّام این ماه است
عید غدیر در هیجدهم این ماه است و عظیم ترین اعیاد است، و احادیث بسیار از طرفین در فضیلت و اعمال آن وارد شده است. شبش نیز شب شریفى است و زیارت حضرت امیر المؤمنین(علیه السلام)در آن مناسب است، و سیّد ابن طاووس(رحمه الله)نماز و دعایى از براى آن شب نقل کرده، چون سند معتبر نداشت نقل نکردم، شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس(رحمه الله)از فیّاض بن محمّد نقل کرده اند که گفت: روز عید غدیر در مرو خدمت حضرت امام رضا(علیه السلام)بودم و آن حضرت در آن روز مخصوصاً خویشان و اصحاب خود را جمع کرده و ایشان را نگاه داشته بود که در شب با آن حضرت افطار کنند و به خانه هاى ایشان طعام و زرها و خلعت ها فرستاد، حتّى انگشتر و کفش نیز فرستاد، و ملازمان و خدمت کاران خود را جامه هاى نو بسیار نفیس پوشانیده بود و فضیلت این روز را براى مردم نقل مى فرمود