RE: فصل دوّم: زمينههاى گناه
2- 4- رهبران گمراه
رهبران گمراه و زمامداران نالايق يكى از عوامل زمنيهساز اجتماعى گناه هستند چنانكه مجريان غير متعهد يا فاسد زمينه گناه را مساعد مىكنند. در آيه 16 اسراء مىخوانيم:
«وَ إذا أرَدنا أن نُهلِك قَريَة امِرنا مُترفِيها فَفسقُوا فِيها فحَق عَليهَا القَول فدَمَّرناها تَدمِيراً»
«و هنگامى كه بخواهيم شهر و ديارى را هلاك كنيم، نخست اوامر خود را بر مترفين (ثروتمندان مست شهوت و غرور) بيان مىداريم، پس هنگامى كه به مخالفت برخاستند و استحقاق مجازات يافتند آنها را شديداً درهم مىكوبيم.»
اين آيه بيانگر آن است كه منشا غالب مفاسد اجتماعى، سرمايهداران مغرور و از خدا بى خبر هستند، كه زمام امور اجتماع را بدست مىگيرند و ديگران را استعمار و استثمار مىنمايند و مردم از آنها پيروى كرده و جامعه به فساد و تباهى كشيده مىشود و به دنبال آن عذاب الهى آنها را فرا خواهد گرفت.
به هر حال آنها كه در جامعه نفوذ دارند نقش مؤثرى در اصلاح يا فساد جامعه خواهند داشت، چنانكه گفتهاند:
«الناس على دين ملوكهم»، «مردم بر دين شاهان خود هستند.»
و امام على عليه السلام مىفرمايد:
«الناس بامرائهم اشبه منهم بآبائهم» «1»
«مردم به زمامدارانشان شبيهترند تا به پدرانشان.»
در آيه 100 سوره نحل مىخوانيم:
«إنّما سُلطانه عَلى الَّذينَ يَتَولَّونه و الّذين هُم بِه مُشرِكون»
«تسلط شيطان تنها بر كسانى است كه او را به سرپرستى خود برگزيدهاند و آنها كه او را شريك خدا در اطاعت و بندگى قرار دادهاند.»
اين آيه بيانگر آن است كه پيروى از شيطان و رهبران شيطان صفت موجب آلودگى جامعه به شرك و گناه است و اينگونه پيروى سرچشمه فساد مىباشد.
در آيه 28 سوره كهف مىخوانيم:
«و لا تُطِع مَن أغفَلنا قَلبَه عَن ذِكرِنا و اتَّبَع هَواهُ و كان امرُه فُرُطاً»
«از كسانى كه قلبشان را از ياد خود غافل ساختيم اطاعت مكن همانان كه پيروى هواى نفس كردند و كارهايشان افراطى است.»
__________________________________________________
(1). بحار چاپ قديم، ج 17 ص 129
پاسخ با نقل قول