(آيه 51)- بخش ديگرى از مجازاتهاى اين مجرمان گمراه! از اين به بعد همچنان ادامه بحثهاى مربوط به كيفرهاى «اصحاب الشمال» است، نخست آنها را مخاطب ساخته، چنين مىگويد: «سپس شما اى گمراهان تكذيب كننده»! (ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ).
(آيه 52)- «از درخت زقّوم مىخوريد» (لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ).
(آيه 53)- «و شكمها را از آن پر مىكنيد» (فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ).
تعبير فوق اشاره به اين است كه آنها نخست گرفتار حالت گرسنگى شديد مىشوند به گونهاى كه حريصانه از اين غذاى بسيار ناگوار مىخورند و شكمها را پر مىكنند.
(آيه 54)- هنگامى كه از اين غذاى ناگوار خوردند تشنه مىشوند، اما نوشابه آنها چيست؟ قرآن در اين آيه مىگويد: «و روى آن (غذاى ناگوار) از آب سوزان مىنوشيد»! (فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ).
(آيه 55)- «و همچون شتران مبتلا به بيمارى عطش از آن مىآشاميد» (فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ).
شترى كه مبتلا به بيمارى استسقا مىشود آن قدر تشنه مىگردد و پى در پى آب مىنوشد تا هلاك شود، آرى اين است سرنوشت «ضالّون مكذّبون» در قيامت.
(آيه 56)- و در اين آيه بار ديگر اشاره به اين طعام و نوشابه كرده، مىگويد:
«اين است وسيله پذيرائى از آنها در قيامت»! (هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ).
و اين در حالى است كه «اصحاب اليمين» در سايههاى بسيار لطيف و پرطراوت آرميدهاند، و از بهترين ميوهها و چشمههاى آب گوارا، و شراب طهور، مىنوشند و سرمست از عشق خدا هستند.
