(آيه 75)- سر انجام در آخرين آيه سوره زمر، پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله را مخاطب ساخته، مىگويد: در آن روز «فرشتگان را مىبينى كه بر گرد عرش خدا حلقه زدهاند (و طواف مىكنند) و با ستايش پروردگارشان تسبيح مىگويند» (وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ).
اشاره به وضع فرشتگان در اطراف عرش خداوند به خاطر اين است كه آمادگى آنها را براى اجراى اوامر الهى بيان كند.
لذا به دنبال آن مىگويد: «و در ميان بندگان به حق داورى مىشود» (وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ).
و از آنجا كه اين امور نشانههاى ربوبيت پروردگار، و دلائل شايستگى ذات پاكش براى هر گونه حمد و سپاس است در آخرين جمله مىافزايد: در آن روز «گفته خواهد شد حمد مخصوص خدا پروردگار جهانيان است» (وَ قِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ).
گوينده اين سخن فرشتگان و بهشتيان و پرهيزكارانند چرا كه حمد و سپاس الهى برنامه همه صاحبان عقل و فكر و همه خاصان و مقربان است.
«پايان سوره زمر»
