اما روسری‌های موجود غالباً ناقص و از شرعیت لازم برخوردار نیستند. روسری‌های کوتاه و یا نازک و یا جالب توجه مردان نمی‌توانند مصداق سراندازی باشند که خداوند پوشش آن را واجب کرده‌است. عجیب است که کشورها غیر اسلامی به فکر صدور روسری‌های کوتاه و نازک و در رنگ آمیزی‌های مختلف برای بانوان مسلمان ایرانی افتاده‌اند و آفتمندترین روسری‌ها را به کشور اسلامی ما صادر می‌کنند و سود جویان جاهل بدون کمترین تأملی در تبلیغ و ترویج فروش آن سعی بلیغ دارند تا به هر شکلی شده‌است آن را جایگزین مقنعه کنند و در نهایت حجاب زن را آفتمند و تحریک آمیز نمایند. این‌گونه واردات معنادار زنگ خطری است که مسئولیت نظام اسلامی به طور آگاهانه‌تری با آن برخورد جدی داشته باشند و پوشیدگی زنان از اهم وظایف حکومت است. استفاده از روسری نازکی که زیر آن گوش یا گوشواره و زینتهای سر زن و موی سر او نمایان باشد و یا به خاطر کوتاهی توان پوشش موهای جلو و پشت سر را به طور همزمان ندارد نه تنها شرعیتی ندارد که نشان از گره‌های اخلاقی و بعضاً اعتقادی یک زن هوسران می‌دهد که خواسته او همان آزادی جنسی است که زن غربی را غریب و غارت زده ساخته‌است. موههای سر زنان تحریک کننده‌است. ارائه موههای رنگ کرده همراه با روسری‌های مبتذل یک خشونت جنسی است که آثارآن را می‌توان در روح جوانان پیدا کرد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمود: زنی که با موهایش بر جهنم آویزان است کسی است که موهای خود را از نامحرم نمی‌پوشاند. زنان عفیف از روسری‌های تشریفاتی نازک، ناقص و تحریک آمیز پرهیز دارند و لذا به سه اصل ضخامت سادگی و بزرگی که همه‌ی موهای سر، گلو، اطراف سینه و برآمدگی‌های آن را بپوشاند توجه کامل دارند و بسیاری از روسری‌های کنونی این گونه نیستند (41).

پی نوشت:
41. همان، ص 87-88