معنای زینت
1- زینتی که به خودی خود (از آن نظر که زینت است) واجب است پوشانده شود.
2- زینتی که نشان‌دادن آن به غیر از زوج حرام است. دسته‌ای از روایات سؤال از قسم اول زینت می‌کنند مثل: روای گوید از حضرت صادق (علیه السلام) سؤال کردم از معنای اما قول خداوند عزوجل وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا حضرت (علیه السلام) فرمودند: انگشتر، دستبند و النگو است. (20) اما روایتی از قسم ثانی زینت در این آیه کریمه سؤال می‌کند عبارت است از صحیحه فضیل که در آن سؤال از ذراعین زن می‌کند که آیا این دو از همان زینتی است که خدای عزوجل فرمود: «وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ» پس حضرت در جواب فرمودند: بله، لذا این روایت دلالت می‌کند بر حرمت اظهار و نشان‌دادن ذراعین زن به غیر از زوج است. (21) مراد از زینت در آیه‌ی 31 سوره نور این است که: در موضوعات شرعی اگر از شرع مقدس اسلام چیزی درباره‌ی زینت نرسیده باشد باید به عرف مردم رجوع شود باید آنان بگویند زینت چیست؟ در هر زمانی و مکانی زینت تفاوت می‌کند. آن‌چه را که عرف حکم کند همان زینت محسوب می‌شود مثلاً در روایت است که سرمه چشم و انگشتر زینت حساب می‌شود.
پی نوشت:
20. سیده فاطمه علامه حجاب فاطمی 3 وجه و کفین: ص 154
21. همان: ص 155
پاسخ با نقل قول
