اما یک شاهد روایی از میان احادیث گوناگون در خصوص فرشتگان قابض روح، روایت ذیل است:
سیوطی در تفسیر الدرالمنثور از ابن عباس نقل می کند:
«و کل ملک الموت بقبض الارواح الآدمیین فهو الذی یلی قبض ارواحهم و ملک فی الجن و ملک فی الشیاطین، ملک فی الطیر و الوحش و السباع و الحیتان و النمل فهم اربعة املاک و الملائکه یموتون فی الصعقة الاولی و ان ملک الموت یلی بقبض ارواحهم ثم یموت ...» (8).
«ملک الموت به قبض ارواح انسان ها موکل شده است. پس او کسی است که ارواح انسان ها را قبض می کند و فرشته ای [مأمور قبض] و
فرشته ای [موظف به قبض] در شیطان ها و ملکی [موظف به قبض روح] در پرندگان، وحوش، درنده ها، ماهی ها، مورچه ها است. پس
[جناحهای ملک الموت] چهار [گروه] از فرشتگان اند و ملائکه ی [قبض روح] در نفحه ی اولی [در قیامت] می میرند. در حقیقت ملک الموت ارواح
آنان را قبض می کند؛ سپس ملک الموت [با قبض روح به وسیله خداوند] می میرد...».
در این روایت، به چهار نوع از جناحهای ملک الموت اشاره شده و بیان گشته است که موت و مسأله ی قبض، دامنگیر خود جناحهای قابض نیز
خواهد شد. بدین صورت که ملک الموت در نفخه ی اول ارواح آنان را قبض می کند و سپس خداوند متعال، روح ملک الموت را از او می ستاند.
پی نوشت:
8 - غافر (40)، آیه ی 7
پاسخ با نقل قول
