بر اساس روایات، جایگاه ملک الموت در آسمان سوّم است و در اینجا بر همه ی موجودات پایین تر از این مرتبه و بر شیاطین، سیطره ی وجودی دارد.

بر همین اساس در شب معراج عزرائیل (علیه السلام) به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «دنیا در نزد من، مانند یک درهم است». سعه ی وجودی «ملک الموت» امری عظیم و عجیب بوده و قابل فهم و درک ما نیست. با توجه به جایگاه وجودی ملک الموت، برخی از انسان ها - که از مدارج عالی برخوردارند - به وسیله ی خود ملک الموت قبض روح می شوند.
انسان هایی که رتبه ی وجودی شان، از ملک الموت بالاتر است (مانند حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان (علیهم السلام)) به وسیله ی شخص ملک الموت قبض روح می شوند؛ ولی تا زمانی که خود آنان به او اجازه ی قبض را ندهند، ملک الموت نمی تواند آنان را قبض روح کند، زیرا رتبه ی وی از آنان بسی فروتر است. امّا انسان های معمولی و کسانی که در رتبه های پایین تری قرار دارند، نوعاً به وسیله ی فرشتگان قابض، قبض روح می شوند. البته این فرشتگان، قبض روح تمامی موجودات را بر عهده دارند؛ چه موجودات مرئی، چه موجودات نامرئی (مثل جن و شیطان) و چه حیوانات، چه غیر حیوانات.