کودک و تفريحات سالم


وقتي فرزند از مدرسه برگشت، بايد اجازه داد تا مقداري بازي و تفريح کند که مايه استراحت و رفع خستگي درس و ايجاد نشاط باشد. اگر جلوي بازي و تفريحات سالم کودکان را بگيرد، دلش مرده، هوشش کم و زندگي اش مکدر خواهد شد تا آنجا که به فکر يکسره کردن کار خواهد افتاد و چه بسا که درس را کنار گذاشته ترک تحصيل کند.

حرف شنوي از بزرگترها


بايد به کودک ياد داد که از پدر و مادر، از معلم و مربي و از هرکس که به لحاظ سن، از او بزرگتر است- چه غريبه، چه آشنا- اطاعت و حرف شنوي داشته باشد و در آنان به ديده احترام و تکريم بنگرد و در مقابل بزرگترها به بازي نپردازد.

در مسير رشد و تکليف


هرچه که سن کودک بالا مي رود و قوه تمييز نيک و بد او زياد مي شود، شايسته است که در مسئله طهارت و نماز و روزه و احکام، کمتر مسامحه و سهل انگاري شود.
در بعضي از روزهاي رمضان، وادار کنند که روزه بگيرد، از پوشيدن لباس ابريشم و استفاده از طلا( که براي مردان حرام است) اجتناب کند، حدود و مسائل و احکام موردنياز شرعي را به او ياد دهند، از سرقت و خوردن مال حرام و دروغ و خيانت و فحش و صفات کودکانه بازدارند.
در کودکي اگر بر اين اساس، «تربيت و رشد» پيش رود، وقتي بزرگ شد، به تدريج اسرار و فلسفه اين امور را مي شناسد.