در پاسخ فرمود:
اگر مرگ در اين حال به سراغ من آيد در حالى به سراغم آمده كه به اطاعت خدا اشتغال دارم و بوسيله آن خودم و خانواده‏ام را از نياز به تو و ديگران حفظ كرده‏ام. (زهى سعادت) ولى ترس آن دارم كه مبادا در حالى كه به گناه و معصيت خدا مشغول باشم، مرگم فرا رسد.

محمد بن منكدر مى‏گويد: گفتم:
«صدقت يرحمك اللّه اردتُ ان اعِظُك فوَعَظتَنى»
درست فرمودى. خدا تو را مشمول رحمتش قرار دهد، خواستم تو را نصحيت كنم، تو مرا نصيحت كردى. «1»

ابوبصير مى‏گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود:
«انّى لَاعمَل فى بعض ضياعى حتّى اعرَق و انّ لى مَن يَكفيَنى ليَعلَم اللّه عزّوجلّ انّى اطلُبُ الرّزقَ الحَلال» «2»
«من در بعضى از زمين‏هاى مزروعى خودم چنان كار مى‏كنم كه از بدنم عرق مى‏ريزد، با اينكه كسانى هستند كه كار مرا به عهده بگيرند، (اين كار را خودم مى‏كنم) تا خداوند بداند كه روزى حلال را طلب مى‏نمايم.»

بنابراين: زهد، با دنيادارى صحيح، هيچگونه تضادى ندارد، بلكه براى ايجاد يك زندگى سالم در دنيا و آخرت هم تلاش لازم است و هم زهد.
__________________________________________________
(1). فروع كافى، ج 5 ص 73
(2). وسائل الشيعه، ج 12 ص 23