RE: فصل چهارم: شناخت مرزهاىگناه
ترجيح اهمّ بر مهم
گرچه انجام هر گناهى چه كوچك و چه بزرگ جايز نيست اما گاهى امرى پيش مىآيد كه مصلحت آن از مفسدهى گناه بيشتر است كه در اين موارد به حكم عقل و شرع بايد بخاطر «اهمّ»، «مهمّ» را ترك نمود.
مثلًا سوگند دروغ از گناهان كبيره است، ولى اگر نجات جان مسلمانى از دست ستمگرى، به آن بستگى داشته باشد، چنين سوگندى نه تنها گناه نيست بلكه واجب است.
يا مثلًا دروغگويى حرام است، ولى طبق احاديث در سه مورد جايز مىباشد. امام صادق عليه السلام مىفرمايد:
«از هر دروغ در روزى (روز قيامت) بازخواست مىشود، جز در سه مورد: فردى كه در جنگ با دشمنان دين نيرنگ (دروغ) زند كه گناهى بر او نيست. و شخصى كه ميان دو نفر سازش دهد، با يكى بگونهاى برخورد كند و سخن بگويد كه با ديگرى به گونهى ديگر ملاقات نمايد، و منظورش اصلاح بين آن دو باشد. و نيز مردى كه به همسرش (يا افراد خانوادهاش) چيزى را وعده دهد كه قصد انجام آن را ندارد.» «1»
غيبت و ذكر عيوب مسلمين در غياب آنها از گناهان كبيره است و در آيات و روايات شديداً از آن نهى شده است.
__________________________________________________
(1). كافى، ج 2 ص 342 (باب الكذب حديث 18)