مبالغه در قیمت انگشتر
انفاق انگشتر به وسیله امیر مومنان(علیه السّلام)با حقایق تاریخی که‏در منابع اسلامی فریقین وارد شده است. اثبات می‏شود. البته دراین میان پیرایه‏هایی است که باید آن را از واقعیت این رخدادجدا ساخت. از آن جمله مبالغه‏هایی است که در قیمت انگشتر شده‏است. گروهی بهای آن را معادل خراج و مالیات شام ذکر کرده‏اند.
این قیمت‏به دلایل زیر نمی‏تواند اساس درستی داشته باشد.
۱- مستند این تخمین ضعیف است و در روایات معتبر و صحیحی که‏در شان نزول ذکر شده، اثری از آن دیده نمی‏شود.
۲- مطالعه در حالات و زندگی حضرت بیانگر آن است که حضرت ازاموال نفیس و گرانبها استفاده نمی‏کرد. آنچه در روایات مورداتفاق و معتبر آمده این است که «و کان یتختم بها» ; حضرت‏همواره از این انگشتر استفاده می‏کرد. بی تردید اگر انگشتر ازنظر ارزش در سطح بالایی بود، حضرت به صورت مستمر از آن استفاده‏نمی‏کرد آن‏هم با موقعیت طاقت فرسای مسلمین در مدینه. این سخنان‏در قیمت انگشتر در ملاک ارزش بودن جاذبه‏های مادی ریشه دارد.
آنچه در این فضلیت، شخصیت امام علی(علیه السّّلام)را آشکار می‏سازد، اخلاص وایثار در راه خداست نه ارزش مادی انگشتر. این روح عبودیت است‏که کار نیک را به سوی خدا رهنمون می‏کند و موجب نزول آیات حق‏می‏گردد.
دراین زمینه، آیات دیگری نیز مورد استناد امام هادی(علیه السّلام)قرارگرفته است که به ضمیمه محورهای چهارگانه دیگر در آینده پی‏خواهیم گرفت. بدان امید که همچنان از کوثر «غدیر ولایت‏» سیراب‏و شاداب بوده، ولایت علوی روشنی بخش دل و جانمان باشد.