یادداشت رونامه کیهان درباره «به همین سادگی»
در ستايش بانوی ايرانی
محسن حدادی


سینمای ما - اولين دفعه اي كه فيلم را در جشنواره ديديم، با بهتي همراه با شك به همديگر نگاه مي كرديم و هيچكدام جرات ابراز نظر درباره ساخته سيدرضا ميركريمي را نداشتيم. بيشتر دوست داشتيم ديگران حرف بزنند تا خودمان! باورمان نمي شد كه آنچه در 98 دقيقه ديده بوديم فيلمي از كارگردان «زير نورماه» و يا «خيلي دور، خيلي نزديك» باشد. شب اختتاميه اما نه تنها ميركريمي را آگاهانه و نه از روي موج شب هاي اختتاميه، تحسين مي كرديم؛ بلكه در دل به او به خاطر ساخت چنين فيلمي دست مريزاد مي گفتيم.

ميركريمي و فيلمش از سه جهت قابل تحسين و تقدير است؛ اول آنكه فيلم او بي ادعا ساخته و پرداخته شده است، نه از ستاره خبري است و نه از ويترين زيباي بدون كالا؛ دوم آنكه فيلم حركتي است كاملا برخلاف جريان مرده سينماي ايران، به زعم بسياري يك خودكشي آگاهانه است در زمانه اي كه 70 درصد فيلم هاي جشنواره فيلم فجر، حول موضوع ازدواج و خيانت و مثلث هاي عشقي و رمانتيك دور ميزند.

و سومين عاملي كه باعث مي شود سيدجوان خوش فكر و خوش آتيه سينماي ايران را تحسين كنيم؛ دقت او در ساخت فيلمي است كه به شدت ظرفيت روشنفكربازي (!) و يا پز روشنفكرنمايي را داشته و او با حركت بر لبه باريك اين يك مرز «روشنفكرنمايي و روايت قصه»، به سلامت از اين ورطه تازه مدشده ميان طيف كارگردانان سينماي ايران عبور كرده است.