و در آيه‏اى ديگر مى‏خوانيم:
«الّذين يَجتَنبون كبائِرَ الاثم و الفَواحش الّا اللَمَم انّ ربّك واسعُ المَغفرة ...» «1»

« (نيكوكاران) كسانى هستند كه از گناهان بزرگ و زشتى ها، جز گناهان كوچك پرهيز مى‏كنند، بى‏گمان آمرزش پروردگارت وسيع است.»
و درباره‏ى بهشتيان مى‏خوانيم:
«و الَّذينَ يَجتَنِبُون كبائِر الاثمِ و الْفَواحِش» «2»

« (مواهب آخرت، جاودانه است براى) آنانكه از گناهان بزرگ و كارهاى زشت پرهيز مى‏كنند.»
و درباره‏ى مغفرت الهى مى‏خوانيم:
«انّ اللهّ لايَغفر ان يُشركَ به و يَغفِر ما دونَ ذلك لِمن يشآء و من يُشرك بِاللّه فَقد افتَرى‏ اثماً عَظيماً» «3»

«خداوند (هرگز) شرك را نمى‏بخشد و پايين‏تر از آن را براى هركس بخواهد (و شايستگى داشته باشد) مى‏بخشد و آن كس كه براى خدا شريكى قايل گردد، گناه بزرگى انجام داده است.»
از اين آيات به روشنى استفاده مى‏شود، كه گناهان، دو گونه‏اند: كبيره و صغيره و همچنين استفاده مى‏شود بعضى از گناهان، بدون توبه حقيقى بخشودنى نيست، ولى بعضى از آنها بخشودنى است.
__________________________________________________
(1). نجم/ 32
(2). شورى/ 37
(3). نساء/ 48