خوشه‌چینی امام‌صادق(ع)از خرمن دو امام

25 شوال سال 148هجری قمری، امام جعفر صادق (ع) بر اثر توطئه های منصور عباسی، مسموم و در قبرستان بقیع مدینه مدفون شد؛ امامی که پایه گذار مکتب جعفری بوده و از خرمن دانش جدش امام سجاد(ع) و پدر بزرگوارش امام باقر(ع) خوشه چینی کرده است.

به گزارش مشرق به نقل از مهر، مادر آن حضرت، "ام فروه " دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر بوده، کنیه آن حضرت "ابوعبدالله " و لقبش "صادق " است.

حضرت امام جعفر صادق (ع) رئیس مذهب جعفری "شیعه" در روز 17 ربیع الاول سال 83 هجری چشم به جهان گشود.

وی تا سن 12سالگی معاصر جد گرامیش حضرت سجاد(ع) بود و مسلم است که تربیت اولیه ایشان تحت نظر آن بزرگوار صورت گرفته و امام (ع) از دانش جدش بهره ها برده است.

پس از رحلت امام چهارم، مدت 19سال نیز در خدمت پدر بزرگوارش امام محمد باقر (ع) زندگی کرد و به این ترتیب 31 سال از دوران عمر خود را در خدمت جد و پدر بزرگوارش که هر یک از آنان در زمان خویش حجت خدا بودند و از مبدأ فیض کسب نور می کردند، گذراند.

بنابراین صرف نظر از جنبه الهی و افاضات رحمانی که هر امامی آن را داراست، بهره مندی از محضر پدر و جد بزرگوارش موجب شد که آن حضرت با استعداد ذاتی، شم علمی و ذکاوت بسیار، به حد کمال علم و ادب برسد و در عصر خود بزرگترین قهرمان علم و دانش شود.

پس از درگذشت پدر بزرگوارش 34 سال نیز دوره امامت او بود که در این مدت "مکتب جعفری " را پایه ریزی فرمود و موجب بازسازی و زنده نگهداشتن شریعت محمدی(ص) شد.