اما هر کسی را در این دار بلا و امتحان در برابر دین خدا تکلیفی هست و هیچکس در این میدان معاف نشده است. آن مادر و پدری که دختر و پسر خود را روانه اجتماع می کنند در قبال دین خدا و در قبال جامعه اسلامی مکلفند چه خود بدانند و چه ندانند، چه عشق عفاف را از خردسالی در دل او کاشته باشند و چه عشق جلوه گری و فسق را. از همه بیشتر مسئولند، از همه. تاوان اباهه گری پدارن و مادرانی که از عمل به تکلیف شانه خالی کرده اند را پاکان تا کی باید با خون بدهند؟ تاوان بی شعوری آن پدری را که موقع بیرون رفتن دخترش از منزل، خود موهای او را می آراید چند خون باید بدهد؟ تاوان بی اعتنایی فرزندان جامعه اسلامی به احکام اسلامی را چند خون باید بدهد؟ تاوان سستی امثال نگارنده در تهذیب نفس را چند خون؟

تاوان جهل آن مسئول فرهنگی را که از سر تکلیف بعد از سی سال برای فرهنگ سازی در امر حجاب و عفاف بودجه می بندد اما ذره ای در دل احساس اشمئزاز از منکر و فسق ندارد را چند بسیجی باید بپردازند؟ ای اهل قرآن! شما را بخدا قرآن بخوانید. الله حبب الیکم الایمان و زینه فی قلوبکم و کره الیکم الکفر و الفسوق و العصیان... خداست که ایمان را نزد شما محبوب ساخته و آنرا در دلهایتان آراسته و هموست که کفر و فسق و معصیت را نزد شما زشت جلوه داده. قرآن بخوانید تا نزد خودتان رسوا شوید! می دانید چرا بدتان نمی آید از فسق و معصیت؟ چون این دست خداست و خدا این را از دلهای شما بیرون کرده.

چاره ای کنید برای خود. می دانید چرا آن بسیجی جوان با شجاعت تمام، رگهای گردن خود را در تاریکی نیمه شب به تیغ منکر می سپارد و باکی ندارد و شما آسوده در منزل خود خفته اید؟ چون دست توفیق خدا با اوست. چون دلش نورانی است. چون از معصیت بدش می آید... اولئک هم الراشدون فضلا من الله و نعمة.

http://scalpel.blogfa.com/post-649.aspx
-پایان-