بخاری در صحیح خود از ابن عباس این‌گونه آورده است:وَکَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم یُحِبُّ مُوَافَقَةَ أَهْلِ الْکِتَابِ فِیمَا لَمْ یُؤْمَرْ فِیهِ بِشَىْءٍ….رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم دوست می‌داشت تا در اموری که از سوی خداوند امری برایش صادر نشده از اهل کتاب (یهود و نصارا) تبعیت کند…صحیح البخاری، ج ۴، ص ۲۶۹، ح ۳۵۵۸، کتاب المناقب، ب ۲۳، باب صِفَه النَّبِیِّ صلى الله علیه وسلمو نیز ابن حجر عسقلانی عالم بزرگ اهل سنت می‌گوید:و قد کان (ص) یحبّ موافقة أهل الکتاب فیما لم یؤمر فیه بشیء و لا سیّما إذا کان فیما یخالف فیه أهل الأوثان.رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم در آن مواردی که امری برایش وجود نداشت موافقت با أهل کتاب را دوست می‌داشت. مخصوصاً اگر در آن کار مخالفت با بت پرستان وجود می‌داشتفتح الباری، ابن حجر، ج ۴، ص ۲۱۳زین الدین بن رجب بن عبد الرحمن حنبلی که متوفای سال ۷۹۵ هـ ق است، در کتاب خود بعد از آن که روزه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم را به چهار حالت تقسیم می‌کند می‌گوید: الحالة الثانیة انّ النبی (ص) لمّا قدم المدینة و رأى صیام أهل الکتاب له وتعظیمهم له وکان یحبّ موافقتهم! فیما لم یؤمر به صامه، وأمر النّاس بصیامه، وأکّد الأمر بصیامه و الحثّ علیه حتى کانوا یصوِّمونه أطفالهم.حالت دوم این است که نبی اکرم صلّی الله علیه و آله وسلّم وقتی که به مدینه هجرت نمود و روزه أهل کتاب و بزرگداشت آن‌ها بر این روز را مشاهده نمود و نیز دوست می‌داشت که با آن‌ها در این کار موافقت کند! از این رو کاری را که در آن از سوی خداوند امر نداشت را انجام داد و آن روز (عاشوراء) را روزه گرفت و نیز مردم را نیز به روزه گرفتن آن روز امر فرمود. و تا حدی بر این کار اصرار و پافشاری ورزید که دستور داد که کودکان و اطفال را نیز به روزه گرفتن این روز وادار کنند. لطائف المعارف، ص ۱۰۲
پاسخ با نقل قول
