دانشمندان بزرگی چون علامه مجلسی برای حفظ دین از تحریف، همواره مردم را نسبت به تأویل های
نابجای فلاسفه و صوفیه هشدار داده اند و همواره تا یکد داشتند که باید با تخلیه ذهن از همه اوهام و
افکار بشری، سراغ آیات و روایات رفت. مرحوم علامه در کتاب ارزشمند خود « الفرائد الطريفه فی شرح
الصحيفه » پارها ی از این تحریفات را نام بردها ند و مرحوم فیض در «رسالها لانصاف » نیز پس از تحقیق در
فرقه های مختلف به نمونها ی از این تحریفات اشاره نموده است، مانند این که طایفها ی از پیش خود، خدا
را واجب و قومی علت و گروهی وجود گفتند و خدا را به این اصطلاحات بدون هیچ مستند وحیانی تأویل
کردها ند. مضاف بر این که اگر باب تأویل بدون مستند، باز شود هر چیزی را میت وان تأویل کرد.
سرگرم کردن مردم با حرف های حکیمانه و تحقیقات عارفانه، باعث پر شدن وقت و غفلت از معارف وحیانی
و دوری از عمل به دستورات ربانی است. امام سجاد« علیه السلام» به حسن بصری أ که با سخنان صوفیانه خود مردم
را مشغول کرده بود فرمودند؛ چرا مردم را از طواف باز می داری.
ورود به مباحث در حوزه ذات باری حرام است و این امر نه تنها باعث تقویت دین و دفع شبهات معاندین
نمی شود بلکه خود بستر تغ ییر دین است و استحکام عقاید مردم که مقدمه عمل است با همان اعتقاد
اجمالی به معارف ربانی حاصل می شود و تبلیغ دین نیز با رفتار صحیح و مذهبی حاصل می گردد. اگر
صد ها برهان عقلی و نظری اقامه شود ولی مسلمانان از رفتار نیک و ادب و تقوا بدور باشند نافع نخواهد بود.
کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم – مردم را با غیر زبانتان به دین دعوت کنید. 1
آیا وقت آن نرسیده است که به این آیه عمل کنیم؟