نماز در مكانی مخصوص
علامه حسن زاده آملی می فرماید:
«در جوامع روائیه درباره نمازهاى واجب و مستحب مروى است كه فرایض را در یك محل مخصوص و معین منزل بخوانید؛ یعنى براى خود مصلاى خاصى براى اداى فرایض قرار دهید.
و در وقت احتضار شما را در آنجا گذارند كه موجب تخفیف شداید و غمرات موت است؛ ولى نوافل را در اماكن متعدده بخوانید كه براى شما شاهد باشند. شاید اختصاص فرایض به صورت اولى براى كثرت احتجاج محتضر در آن هنگام بدان باشد كه بیش از شهود، وى را به كار آید. فتدبر!» (12)
همواره در پیشگاه خدا
علامه حسن زاده آملی می فرماید:
«نمازگزار با آفریدگارش گفتگو مى كند و جسته جسته بدان جا مى رسد كه همیشه و همواره خودش را در پیشگاه او مى بیند، هیچگاه خودش را فراموش نمى كند، پیوسته كشیك خویش مى كشد تا درست گفتار و نیكو كردار و پاكیزه رفتار باشد و مى باید كه با انجام دادن این آیین و روش بسیار سودمند، ارزشمند و گرانبها، دارد خودش را راست و درست مى سازد. پیامبر بزرگوار اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود:
اگر مى خواهید با خدا گفتگو كنید نماز بخوانید، و اگر مى خواهید خدا با شما گفتگو كند قرآن بخوانید.» (13)
پی نوشت:
(12) پندهاى حكیمانه علامه حسن زاده آملى، عباس عزیزى
(13) هزار و یك كلمه، ج 2، ص 278
پاسخ با نقل قول
