1 - اگر زهرا(سلام الله علیها) همانند ساير مسلمانان باشد، سخن پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) درباره او بىمعنا خواهد بود. در اين حال، پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نمىتوانست بگويد: هر كس زهرا(سلام الله علیها) را اذيت كند، مرا اذيت كرده است.
2 - اگر كسى چنين توجيه كند، لازم مىآيد كه پيامبر(صلی الله علیه واله) گفتارى بىفايده فرموده باشد ؛ زيرا معناى اين سخن آن است كه زهرا(سلام الله علیها) نيز همانند ديگر مسلمانان است. در اين حال، كسى كه اهل حكمت و معرفت باشد نيز چنين سخنى را بر زبان نمىآورد ؛ چه رسد به پيامبر خدا(صلی الله علیه واله). اما مىبينيم كه علماى اهل سنت، اين روايت را در باب فضايل حضرت زهرا(سلام الله علیها) آورده
اند.
3 - اهل سنت، خود، مىگويند: بر اساس قرآن، ازدواج با چهار زن اشكال ندارد، ولى پيامبر(صلی الله علیه واله) براى على(علیه السلام) حرام كرده بود كه در زمان حيات زهرا(سلام الله علیها) با زنى ديگر ازدواج كند. پيامبر فرموده است: اين از آن روست كه زهرا(سلام الله علیها) اذيت مىشود. از اين سخن برخى از اهل سنت روشن مىشود كه اذيت زهرا(سلام الله علیها) مطلقاً حرام است و به شرايط خاص انصراف نمىيابد.(55)
پی نوشت:
54. بحارالأنوار، ج 29، ص 339.
55. بحارالأنوار، ج 29، ص 338.