كوچ ياس كبود

گروه اسناد و اطلاع رساني-گروه اسناد و اطلاع رساني - ' فاطمه زهرا فجر درخشاني است كه از گريبان او خورشيد امامت و ولايت و نبوت درخشيده است. آسمان بلند و رفيعي است كه در آغوش آن ستاره هاي فروزان ولايت قرار گرفته است...'( مقام معظم رهبري)

20 جمادي الثاني، چند سال پس از بعثت پيامبر اكرم (ص)، در سال هجرت مسلمانان به كشور حبشه، حضرت خديجه(س) كودكي به دنيا آورد، كه با تولد او انتظارها به پايان رسيد و خانه پيامبر(ص) نوراني شد.

او از همان آغاز همراه و هميار هميشگي مادر بود. حضرت زهرا(س) در كنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربيت شد. دخت نبي علوم و معارف الهي را از سرچشمه نبوت فرا گرفت. بانويي كه در مكتب تربيتي اسلام پرورش يافته و ايمان و تقوا در ذرات وجودش جايگزين شده بود.

خذيجه مادر حضرت فاطمه (س ) يكي از پاكدامن ترين زنان مكه و نمونه بارز وفا، فداكاري ، گذشت و بزرگواري بود .اما حضرت صديقه كبري(س) هنوز گرمي عشق مادر را آنچنان نچشيده بود، كه به سوگ او نشست.

حيات فاطمه (س) چه در مكه و چه در مدينه سرشار از وقايع و رخدادهاي مهم فرهنگي، اجتماعي و سياسي بود. او زندگي سياسي احتماعي خود را از همان دوران خردسالي در كنار پدر بزرگوار خويش آغاز كرد و در جبهه‏هاي مختلف رويارويي رسول خدا(ص) با طاغوتيان زمان، همراه و پشتيبان آن حضرت بود. به گونه اي كه پس از وفات حضرت خديجه او را ام ابيها مي خوانند ، چرا كه او علاوه بر اينكه دختر پيامبر بود در نگهداري از پدر عهده دار وظايف مختلف بود.

حضرت فاطمه (س ) پس ازهجرت به مدينه با اميرالمؤمنين(ع) ازدواج كرد و همسري نيكو براي سردار بي‌بديل سپاه اسلام شد ، وي دراين دوران نه تنها ، بار سنگين كارهاي خانه و رسيدگي به فرزندان خردسال را به دوش ‌مي كشيد، بلكه در مواقع لازم با حضور در ميدان‌هاي نبرد به ياري رزمندگان اسلام مي‏شتافت .