اين همه فضايل باعث شد كه حضرت علي(ع) او را بهترين و برترين بانوي جهانيان و از افتخارات خويش برشمرد. ريحانه رسول اكرم(ص) در ميدان جنگ احد حضور يافت و به مداواي زخم‌هاي پدر پرداخت، نام گذاري يكي از مساجد هفت گانه منطقه خندق به نام مسجد حضرت فاطمه(س) نشان و يادگاري از حضور آن حضرت در جنگ سرنوشت‌ساز خندق است.

فاطمه(س) در فتح مكه نيز حضور داشت و به پدر و همسرش كمك مي‏كرد و در جريان بيعت زنان مكه با پيامبر(ص) نيز حاضر بود.

حضرت فاطمه (س) داراي چنان قدر و منزلتي است كه پيامبر اسلام(ص) درباره يگانه دخترش مي فرمايد:'دخترم فاطمه پاره تن من است هر آن كس كه دخترم فاطمه را بيازارد مرا آزرده و كسي كه او را شاد نمايد مرا شاد نموده است.'

امام مجتبي(ع) در وصف مقام حضرت زهرا(س) مي فرمايد: 'مادرم فاطمه(ع) را شب جمعه اي در محراب عبادت ديدم كه تا دميدن فجر به ركوع و سجود اشتغال داشت و پيوسته با ذكر نام مرد و زن مومن دعاي فراوان برايشان مي نمود ولي براي خود دعايي نكرد. گفتم: مادر! چرا همانگونه كه براي ديگران دعا مي كني براي خود دعا نمي كني؟ فرمود: پسرم! نخست همسايه و سپس خويشتن.'

امام صادق(ع) پيرامون عظمت شخصيت حضرت صديقه طاهره مي فرمايد:'هر آن كس كه فاطمه را آن گونه كه بايد بشناسد، ليله القدر را درك كرده و فاطمه را از آن رو فاطمه گفته اند كه مردم از شناخت او عاجزند.'
از حضرت مهدي(عج) درباره بانوي اسلام نقل كرده اند :'دختر رسول الله(ص) براي من الگويي نيكوست.'