علي بن حسين بن علي عليهم‏السلام چهارمين امام شيعيان، در سال 38 هجري قمري، روز سوّم شعبان ديده به جهان گشود. نام مادرش شهربانو، «شهر بانويه» «شاه زنان» و...، و مشهورترين القاب آن حضرت «زين العابدين» و «سجّاد» مي‏باشد.
دوران كودكي را در مدينه سپري كرد، و مدّت دو سال از امامت جدّش، اميرمؤمنان عليه‏السلام و ده سال از امامت عمويش، امام حسن مجتبي عليه‏السلام و ده سال از امامت پدر بزرگوارش، امام حسين عليه‏السلام را درك نمود.(1 )

در محرّم سال 61 هجري قمري در جريان قيام امام حسين عليه‏السلام ، در سرزمين كربلا حضور داشت و پس از آن فاجعه دردناك به امامت رسيد و با توجّه به وضعيّت زمان و اختناق حاكم در آن دوران، اقدام به يك سلسله برنامه‏هاي ارشادي و فرهنگي و مبارزات غيرمستقيم نمود، بدون آنكه حساسيّت حكومتها را برانگيزد و فعاليتهايي انجام داد كه مهم‏ترين آنها عبارتند از:

1. زنده نگه داشتن ياد و خاطره عاشورا و رساندن پيام آن به مردم آن زمان؛
2. پند و ارشاد امّت؛
3. تبيين معارف از طريق دعا و مناجات.