يادداشتی درباره مناجات شعبانيه
يادداشت حضرت آيتالله خامنهاى درباره مناجات شعبانيه
18/ 05/ 1388
بسم اللّه الرحمن الرحيم
دعا، وسيلهى مؤمن و ملجأ مضطر و رابطهى انسان ضعيف و جاهل با منبع فياض علم و قدرت است، و بشر بىرابطهى روحى با خدا و بدون عرض نياز به غنى بالذات، در عرصهى زندگى سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما يعبؤا بكم ربّي لو لا دعاؤكم» 1.
بهترين دعا آن است كه از سر معرفتى عاشقانه به خدا و بصيرتى عارفانه به نيازهاى انسان انشا شده باشد، و اين را فقط در مكتب پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله و سلّم) و اهل بيت طاهرين او- كه اوعيهى علم پيامبر (ص) و وراث حكمت و معرفت اويند- مىتوان جست.
ما بحمد اللّه ذخيرهاى بىپايان از ادعيهى مأثورهى از اهل بيت (عليهمالسّلام) داريم كه انس با آن، صفا و معرفت و كمال و محبت مىبخشد و بشر را از آلايشها پاكيزه مىسازد.