شخصيت کودک روي کاغذ نقاشي
يکي از سرگرمي هاي کودکان در سنين پايين نقاشي کشيدن است. جدا از اين که کشيدن نقاشي يک سرگرمي سالم است يک سر نخ از رفتارها و شخصيت دروني کودک نيز به شمار مي آيد. امروز آزمون هاي روان شناسي زيادي بر حسب کشيدن نقاشي و تفسير آن ابداع شده است که روان شناسان از تفسير آن ها براي شناخت بيمار خود استفاده مي کنند. والدين نيز مي توانند با کسب اطلاعاتي در اين زمينه نقاشي هاي کودک خود را تفسير کنند. البته به خاطر داشته باشيد که تفسير نقاشي ها کار بسيار دشوار و حساسي است که بايد توسط افراد با تجربه و متخصص انجام شود، اما دانستن بعضي نکات کليدي مي تواند براي والدين نيز مفيد باشد چرا که گاهي مشکلات عاطفي در کودکان بسيار پنهان است به طوري که والدين ممکن است تا سال ها از وجود اين مشکل بي خبر باشند، اما با بررسي نقاشي هاي کودک به سرنخي از اين مشکل بر بخورند و بتوانند از مشاوران مجرب کمک بگيرند.
گفت و گو درباره نقاشي
حتماً وقتي فرزندتان نقاشي مي کشد و به شما نشان مي دهد تنها به جمله خيلي قشنگ است اکتفا نکنيد. درباره نقاشي اش با او گفت و گو کنيد و از او سؤال بپرسيد. در ابتدا از او شخصيت هاي نقاشي اش را بپرسيد از آدمک هايي که کشيده است شروع کنيد و بپرسيد اين آدمک کيست و همين طور بقيه آدمک هايي که کشيده است. بعد اگر چيزي ديديد که نفهميديد چيست از او بپرسيد اين چيست و بعد درباره اشياء و بقيه چيزها سؤال کنيد مثلاً چرا اين درخت را تنها کشيدي؟ سپس اگر چيز عجيب و غريب و يا غير طبيعي ديديد سؤال کنيد مثلاً چرا اين آدم دست ندارد و سؤالات بسياري که مي توان از يک نقاشي پرسيد. اصلاً از نقاشي فرزندتان ايراد نگيريد و هميشه درباره ايرادها سؤال کنيد مثلاً نگوييد درخت را که آبي نمي کشند بلکه بپرسيد چرا درخت را آبي کشيدي؟ درباره حالات آدمک ها نيز مي توانيد از کودکتان سؤال کنيد مثلاً چرا اين دختر گريه مي کند؟ يا چرا اين پسر جدا از بقيه بچه ها بازي مي کند و...